Ζοῦμε, ἀδελφοί μου, στόν 21ο αἰώνα. Ἡ ἐπιστήμη μαζί μέ τήν τεχνολογία ἔχουν κάνει τεράστια πρόοδο. Οἱ ὑπολογιστές μπῆκαν σέ ὅλα τά σπίτια, τά κινητά τηλέφωνα ἔχουν ἀπίστευτες δυνατότητες, γιά νά μήν ἀναφέρουμε ὅλα τά ἄλλα ἐπιστημονικά καί τεχνολογικά ἐπιτεύγματα. Ἔτσι οἱ ἄνθρωποι θεωροῦμε ὅτι μποροῦμε νά λύσουμε ὅλα τά προβλήματα μας μέ τήν ἐπιστήμη. Ἡ πίστη στό Θεό καί ἡ λατρεία Του θεωροῦνται ξεπερασμένες καί δέν ταιριάζουν στήν σύγχρονη πραγματικότητα. Ἦρθε ὅμως ἕνας μικροσκοπικός ἰός καί κατατρόμαξε ὁλόκληρο τόν πλανήτη μας.
Ἡ παντοδύναμη ἐπιστήμη φάνηκε ἀνίσχυρη μπροστά του. Κλειστήκαμε στά σπίτια μας, μάσκες, αντισηπτικά, καθημερινοί θάνατοι, τά μέσα πληροφόρησης περνοῦν μέ τόν τρόπο τους τό μήνυμα, ὅτι ὁ Θεός δέν ὑπάρχει ἤ ὅτι δέν ἔχει τήν δύναμη, δέν μπορεῖ, νά μᾶς βοηθήσει. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἔγινε ἀπό μόνος του θεός, πληρώνει ὅμως τό τίμημα αὐτῆς τῆς στάσης. Διαπιστώνει ὅτι εἶναι ἀδύναμος παρά τήν ἐκπληκτική πρόοδό του. Ἀπό αὐτή τήν κατάσταση μόνον ἡ ἀληθινή καί ζωντανή πίστη στό Χριστό μπορεῖ νά μᾶς βγάλει. Ὁ Κύριος μας στό σημερινό Εὐαγγέλιο εἶπε στόν πατέρα «ἄν μπορεῖς νά πιστέψεις, ὅλα εἶναι δυνατά σ’ Ἐκεῖνον πού πιστεύει». Σάν νά τοῦ ἔλεγε: «Ἀπό σένα ἐξαρτᾶται ἡ θεραπεία τοῦ παιδιοῦ σου. Ἄν εἶσαι ἀπόλυτα σίγουρος ὅτι μπορεῖ νά τόν θεραπεύσω, θά τό κάνω». Εἶναι ἐκπληκτική ἡ ἀπάντηση τοῦ πατέρα. Μέ δάκρυα είπε: «Πιστεύω, Κύριε, βοήθα με στήν ἀπιστία μου». Ἡ εἰλικρινής αὐτή ἀπάντηση ἦταν ἀφορμή γιά τό θαῦμα τοῦ Χριστοῦ.
Ὅλα τά προβλήματα ἀτομικά ή παγκόσμια βρίσκουν, ἀδελφοί μου, τή λύση τους μόνο στήν πίστη, στή δυνατή πίστη μας στόν Χριστό. Ἄλλωστε τό παράπονο τοῦ Ἰησοῦ γιά τούς ἀνθρώπους τῆς ἐποχῆς του ἦταν ἐκεῖνο τό «ὦ γενεά ἄπιστη! ὡς πότε θά σᾶς ἀνέχομαι;» Ἀκόμα ἰσχύει καί περισσότερο μάλιστα γιά ἐμᾶς. Ἀντί νά τρέξουμε κοντά Του, φεύγουμε ὅλο πιό μακρυά, ξεχνώντας ὅτι εἶναι ἡ ἴδια ἡ Ζωή.
Μόνο κοντά Του, μέ τά μέσα πού μᾶς χάρισε, τά ἱερά Μυστήρια δηλαδή, μπορούμε νά ἀποκρούσουμε κάθε κακό ἀτομικό ἤ ὁμαδικό. Θά μάθουμε ἀκόμη νά μήν τρέμουμε στήν σκέψη τοῦ θανάτου καί νά περιμένουμε τήν Ἀνάσταση τῶν νεκρῶν καί τή ζωήν τήν αἰώνιον.
Ὅταν οἱ μαθητές ρώτησαν τόν Κύριο, γιατί ἐκεῖνοι δέν μπόρεσαν νά θεραπεύσουν τό ἄρρωστο παιδί, Ἐκεῖνος τούς ἀπάντησε «τά πονηρά πνεύματα μέ κανένα τρόπο δέν βγαίνουν παρά μόνο μέ προσευχή καί νηστεία». Αὐτά εἶναι τά πνευματικά ὅπλα πού προβάλλει ἡ Ἐκκλησία μας ἰδιαίτερα τήν περίοδο πού διανύουμε τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς γιά νά νικήσουμε τίς παγίδες τοῦ διαβόλου. Προσευχή καί νηστεία.
Ἡ προσευχή δηλώνει τήν φιλία μας καί τήν ἐπικοινωνία μέ τόν Χριστό καί ἡ νηστεία τήν ἐμπιστοσύνη μας σ’ Αὐτόν. Ἀκριβῶς αὐτό εἶναι καί τό μήνυμα πού ἡ Ἐκκλησία μας θέλει νά κατανοήσουμε καί να βιώσουμε: ὅτι ἡ ὕπαρξή μας ἐξαρτᾶται μόνο ἀπό τόν Θεό. Ἀμήν.
