ΚΗΡΥΑΚΗ Δ ΜΑΤΘΑΙΟΥ 2/7/2023
«…..μετά δέ τό δεύτερον καταπέτασμα σκηνή ἡ λεγομένη Ἅγια ἁγίων» (Ἑβρ.9,1-7).
Ὁ ἀπόστολος Πᾶυλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, περιγράφει πῶς ἦταν ὁ Ναός τοῦ Σολομώντα, πού εἶναι ἡ συνέχεια καί ἡ ἐξέλιξη τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καί εἶχε τρία διαμερίσματα.
Τό τρίτο καί σπουδαιότερο μέρος τοῦ Ναοῦ λεγόταν «Ἅγια ἁγίων», ἐθεωρεῖτο ὁ καθ’αὐτό τόπος τῆς κατοικίας τοῦ Θεοῦ, καί εἶχε μέσα του τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης, τό σταμνί τοῦ Μάννα καί τό ραβδί τοῦ Ἀαρών πού βλάστησε. Ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης ἦταν χρυσή καί πάνω ἀπ’αὐτήν ἦταν δύο χρυσά ὁμοιώματα τῶν Χερουβίμ πού τήν σκίαζαν.
Σ’αὐτό τό μέρος δέν ἔμπαινε κανένας παρά μόνο ὁ Ἀριερέας, μιά φορά τό χρόνο καί ράντιζε μέ αἷμα τήν Κιβωτό, ἀφοῦ πρῶτα παρακαλοῦσε τό Θεό γιά τόν ἑαυτό του καί τούς ἄλλους. Μέσα σ’αὐτόν τόν ἱερώτατο χῶρο ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔμεινε δώδεκα χρόνια.
Ἡ Παναγία ἦταν πιό ἱερή ἀπό τά Ἅγια τῶν ἁγίων. Γι’αὐτό ὁ Θεός τήν ἔβαλε μέσα ἐκεῖ, γιά νά φανερώσει σ’ὅλους ὅτι ἡ Θεοτόκος πρόκειται νά γίνει σκηνή Ἁγία τοῦ Θεοῦ.
Ὁ μυστικός θεολόγος τῆς Εκκλησίας μας, ἅγιος Νικόλαος καβάσιλας, μᾶς δίνει μιά ἐξήγηση, ὅλα αὐτά, λέγει εἶχαν τήν ἀξία τους ὡς ἱερά σύμβολα, καί κανείς δέν τολμοῦσε νά τά ἀκουμπήσει, ἐπειδή προεμήνυαν τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Ἡ Παναγία εἶναι ἡ πραγματική Κιβωτός τῆς Διαθήκης, πού κράτησε μέσα της ὄχι ἀπλῶς τίς λίθινες πλάκες, ἀλλά τόν ἴδιο τό Θεό πού ἔγραψε τίς πλάκες.
Ἡ Παναγία εἶναι τό σταμνί πού κράτησε μέσα της τόν Ἄρτο τῆς ζωῆς, τόν Χριστό. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἔκανε λόγο γιά τόν ἄρτο πού κατέβηκε ἁπ‘ τόν οὐρανό καί διακύρηξε ὅτι Αὐτός εἶναι «ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς». (Ἰωάν. στ΄35). Γι’αὐτό και ἡ Θεοτόκος πού ἔφερε μέσα της «ἀθανασίας μάνα», τόν οὐράνιο ἄρτο, τόν Κύριο Ἰησοῦ ἔγινε ἡ «λογική Στάμνα»
Ἡ χρυσή Τράπεζα τῆς Σκηνῆς εἰκόνιζε ἐπί αἰῶνες τήν μορφή τῆς Θεοτόκου. Κάθε φορά πού οἱ ἱερεῖς και ὁ λαός ἀκουμποῦσαν ἐπάνω της τούς ἄρτους τῆς Προθέσεως, ἱκέτευαν, χωρίς νά τό γνωρίζουν, γιά τήν προετοιμασία καί τήν ἐμφάνιση τῆς μοναδικῆς ἁγίας Τράπεζας πού θά δεχόταν τόν «ἄρτον τῆς ζωῆς».
Ἡ Παναγία εἶναι τό ραβδί τοῦ Ἀαρών, πού βλάστησε παράδοξα τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὅλες σχεδόν οἱ προτυπώσεις τῆς Θεοτόκου σχετίζονται μέ τό θαῦμα, μέ την ἄμεση ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀλαγή τῶν ὅρων τῆς φυσικῆς τάξεως. Ἔτσι κι ἐδῶ. Τό ξερό ραβδί βλαστάνει, ἀνθοφορεῖ, καρποφορεῖ.
Ἐπίσης, ὅπως τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης τήν σκέπαζαν μέ τά φτερά τους δύο χρυσά Χερουβίμ, ἔτσι καί τήν Παναγία τήν σκέπασε τό Ἅγιο Πνεῦμα καί γέννησε τον Χριστό «Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ και δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι»(Λουκ. α΄35), τῆς εἶπε ὁ Ἀρχάγγελος.
Ἡ Σκηνή ἡ ἀληθινή εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἡ πόλη τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, ἡ σκηνή στήν ὁποίαν «ἄπαξ» εἰσῆλθε. Εἰσῆλθε μιά γιά πάντα στά Ἅγια τῶν ἁγίων ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, ὡς ἀρχιερεύς τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶν, καί μέ τό δικό Του αἷμα ,και ὄχι μέ αἷμα τράγων καί μόσχων, ράντισε ὅλη τήν ἀνθρωπότητα καί τήν καθάρισε ἀπό τίς ἁμαρτίες, καί ἐξασφάλισε αἰώνια λύτρωση
Ἄς ἐνεργοποιήσουμε λοιπόν τίς ἀρετές μας, τά καλά ἔργα τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ καί ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέει, νά μην εἴμαστε ἄκαρποι πάνω στη γῆ, ἀλλά ἄς δώσουμε κάτι κι ἐμεῖς γιά τή σωτηρία μας. Καί τότε ὁ Θεός θά σκηνώσει μέσα μας.
Καί σέ κάθε ἄνθρωπο πού ἔπλυνε τήν ψυχή του μέ τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Τριαδικός Θεός θά κάνει τήν καρδιά του Ἅγια ἁγίων καί θά κατοικεῖ σ’αὐτόν. «ἐλθέ Κύριε καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν» Ἀ μ ή ν.
«…..μετά δέ τό δεύτερον καταπέτασμα σκηνή ἡ λεγομένη Ἅγια ἁγίων» (Ἑβρ.9,1-7).
Ὁ ἀπόστολος Πᾶυλος στό σημερινό ἀποστολικό ἀνάγνωσμα, περιγράφει πῶς ἦταν ὁ Ναός τοῦ Σολομώντα, πού εἶναι ἡ συνέχεια καί ἡ ἐξέλιξη τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καί εἶχε τρία διαμερίσματα.
Τό τρίτο καί σπουδαιότερο μέρος τοῦ Ναοῦ λεγόταν «Ἅγια ἁγίων», ἐθεωρεῖτο ὁ καθ’αὐτό τόπος τῆς κατοικίας τοῦ Θεοῦ, καί εἶχε μέσα του τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης, τό σταμνί τοῦ Μάννα καί τό ραβδί τοῦ Ἀαρών πού βλάστησε. Ἡ Κιβωτός τῆς Διαθήκης ἦταν χρυσή καί πάνω ἀπ’αὐτήν ἦταν δύο χρυσά ὁμοιώματα τῶν Χερουβίμ πού τήν σκίαζαν.
Σ’αὐτό τό μέρος δέν ἔμπαινε κανένας παρά μόνο ὁ Ἀριερέας, μιά φορά τό χρόνο καί ράντιζε μέ αἷμα τήν Κιβωτό, ἀφοῦ πρῶτα παρακαλοῦσε τό Θεό γιά τόν ἑαυτό του καί τούς ἄλλους. Μέσα σ’αὐτόν τόν ἱερώτατο χῶρο ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἔμεινε δώδεκα χρόνια.
Ἡ Παναγία ἦταν πιό ἱερή ἀπό τά Ἅγια τῶν ἁγίων. Γι’αὐτό ὁ Θεός τήν ἔβαλε μέσα ἐκεῖ, γιά νά φανερώσει σ’ὅλους ὅτι ἡ Θεοτόκος πρόκειται νά γίνει σκηνή Ἁγία τοῦ Θεοῦ.
Ὁ μυστικός θεολόγος τῆς Εκκλησίας μας, ἅγιος Νικόλαος καβάσιλας, μᾶς δίνει μιά ἐξήγηση, ὅλα αὐτά, λέγει εἶχαν τήν ἀξία τους ὡς ἱερά σύμβολα, καί κανείς δέν τολμοῦσε νά τά ἀκουμπήσει, ἐπειδή προεμήνυαν τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο.
Ἡ Παναγία εἶναι ἡ πραγματική Κιβωτός τῆς Διαθήκης, πού κράτησε μέσα της ὄχι ἀπλῶς τίς λίθινες πλάκες, ἀλλά τόν ἴδιο τό Θεό πού ἔγραψε τίς πλάκες.
Ἡ Παναγία εἶναι τό σταμνί πού κράτησε μέσα της τόν Ἄρτο τῆς ζωῆς, τόν Χριστό. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, ἔκανε λόγο γιά τόν ἄρτο πού κατέβηκε ἁπ‘ τόν οὐρανό καί διακύρηξε ὅτι Αὐτός εἶναι «ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς». (Ἰωάν. στ΄35). Γι’αὐτό και ἡ Θεοτόκος πού ἔφερε μέσα της «ἀθανασίας μάνα», τόν οὐράνιο ἄρτο, τόν Κύριο Ἰησοῦ ἔγινε ἡ «λογική Στάμνα»
Ἡ χρυσή Τράπεζα τῆς Σκηνῆς εἰκόνιζε ἐπί αἰῶνες τήν μορφή τῆς Θεοτόκου. Κάθε φορά πού οἱ ἱερεῖς και ὁ λαός ἀκουμποῦσαν ἐπάνω της τούς ἄρτους τῆς Προθέσεως, ἱκέτευαν, χωρίς νά τό γνωρίζουν, γιά τήν προετοιμασία καί τήν ἐμφάνιση τῆς μοναδικῆς ἁγίας Τράπεζας πού θά δεχόταν τόν «ἄρτον τῆς ζωῆς».
Ἡ Παναγία εἶναι τό ραβδί τοῦ Ἀαρών, πού βλάστησε παράδοξα τόν Λόγο τοῦ Θεοῦ. Ὅλες σχεδόν οἱ προτυπώσεις τῆς Θεοτόκου σχετίζονται μέ τό θαῦμα, μέ την ἄμεση ἐπέμβαση τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀλαγή τῶν ὅρων τῆς φυσικῆς τάξεως. Ἔτσι κι ἐδῶ. Τό ξερό ραβδί βλαστάνει, ἀνθοφορεῖ, καρποφορεῖ.
Ἐπίσης, ὅπως τήν Κιβωτό τῆς Διαθήκης τήν σκέπαζαν μέ τά φτερά τους δύο χρυσά Χερουβίμ, ἔτσι καί τήν Παναγία τήν σκέπασε τό Ἅγιο Πνεῦμα καί γέννησε τον Χριστό «Πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπί σέ και δύναμις Ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι»(Λουκ. α΄35), τῆς εἶπε ὁ Ἀρχάγγελος.
Ἡ Σκηνή ἡ ἀληθινή εἶναι ἡ Ἐκκλησία, ἡ πόλη τοῦ ζωντανοῦ Θεοῦ, ἡ σκηνή στήν ὁποίαν «ἄπαξ» εἰσῆλθε. Εἰσῆλθε μιά γιά πάντα στά Ἅγια τῶν ἁγίων ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, ὁ Χριστός, ὡς ἀρχιερεύς τῶν μελλοντικῶν ἀγαθῶν, καί μέ τό δικό Του αἷμα ,και ὄχι μέ αἷμα τράγων καί μόσχων, ράντισε ὅλη τήν ἀνθρωπότητα καί τήν καθάρισε ἀπό τίς ἁμαρτίες, καί ἐξασφάλισε αἰώνια λύτρωση
Ἄς ἐνεργοποιήσουμε λοιπόν τίς ἀρετές μας, τά καλά ἔργα τῶν ἐντολῶν τοῦ Χριστοῦ καί ὅπως ὁ ἀπόστολος Παῦλος λέει, νά μην εἴμαστε ἄκαρποι πάνω στη γῆ, ἀλλά ἄς δώσουμε κάτι κι ἐμεῖς γιά τή σωτηρία μας. Καί τότε ὁ Θεός θά σκηνώσει μέσα μας.
Καί σέ κάθε ἄνθρωπο πού ἔπλυνε τήν ψυχή του μέ τό αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Τριαδικός Θεός θά κάνει τήν καρδιά του Ἅγια ἁγίων καί θά κατοικεῖ σ’αὐτόν. «ἐλθέ Κύριε καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν» Ἀ μ ή ν.
π.Ι.Α
