Κυριακή των Βαΐων 13 Απριλίου 2025
«έλαβον τα βαΐα των φοινίκων»
Όχλος, αλαλαγμοί, αναστάτωση, απ’ άκρο έως άκρου της Ιερουσαλήμ αντηχεί η φράση «Ὡσαννά· εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι Κυρίου, ὁ Βασιλεύς τοῦ Ἰσραήλ». Tι έχει συμβεί; Ποιος είναι Αυτός που έρχεται καθήμενος σε ένα μικρό πουλάρι; Είναι βασιλιάς; Είναι ελευθερωτής; Ποιός είναι;
Είναι, αδελφοί μου, όντως Βασιλιάς! Αλλά μιας επουράνιας βασιλείας που θα θέλαμε να είμαστε όλοι μέτοχοι. Είναι όντως Ελευθερωτής! Όχι ο ελευθερωτής που περίμενε ο Ισραήλ να τον απαλλάξει από την σκλαβιά των Ρωμαίων, αλλά ο Ελευθερωτής των ψυχών, ο οποίος ήρθε να μας απαλλάξει από την σκλαβιά της αμαρτίας. Είναι ο Κύριος και Θεός μας, ο όποιος ταπεινά εισέρχεται στην Αγία Πόλη, παρά τις μεγαλειώδεις ιαχές του πλήθους.
Κυριακή των Βαΐων, σήμερα, αδελφοί μου, και όπου το βλέμμα σου να στρέψεις στον ναό υπάρχουν βάγια, ελαίες, φοίνικες, μια ατμόσφαιρα γιορτής και νίκης. Σήμερα καλούμαστε και εμείς «ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες» να εισοδεύσουμε τον Κύριο στην Αγία Πόλη. Ο Νυμφίος της Εκκλησίας μάς υποδέχεται και μας καλεί σε ένα πνευματικό συναγερμό, που με κεκαθαρμέναις διανοίαις, οφείλουμε να «συμπορευθῶμεν αὐτῷ, καὶ συσταυρωθῶμεν, καὶ νεκρωθῶμεν δι’ αὐτόν, ταῖς τοῦ βίου ἡδοναῖς», για να μπορέσουμε να γευτούμε την χαρά της Αναστάσεως.
Αλλά γιατί τόσο ένδοξη υποδοχή στον Χριστό; Ο λόγος απλός. Ποτέ, μέχρι την έλευση Του στην γη, οι άνθρωποι δεν είδαν να γίνονται τόσα ανερμήνευτα σημεία. Ανάπηροι γίνονται καλά, τυφλοί βλέπουν, δαιμονισμένοι βρίσκουν θεραπεία, πεινασμένοι χορταίνουν και νεκροί εγείρονται, όπως άλλωστε τελευταία και ο τετραήμερος Λάζαρος!
Ο Λαός στο πρόσωπο του Ιησού βλέπει τον απεσταλμένο του Θεού, αλλά και την φωνή των προφητών μέσα από τα βάθη των αιώνων που κομίζει σωτηρία και λύτρωση.
Δεν θα διστάσει όμως ο ίδιος λαός σε λίγες μέρες να μετατρέψει το «Ὡσαννά» σε «Άρον, Άρον, Σταύρωσον Αυτόν». Αυτόν που προϋπάντησε στρώνοντας τα ρούχα του στον δρόμο, κόβοντας κλάδους απ’ τα δέντρα, δεν θα διστάσει να θελήσει να τον δει Σταυρωμένο και ατιμασμένο. Θα κάνει τα πάντα δια να το καταφέρει. Παρά ταύτα, ακόμα και αν για λίγο το σκοτάδι
1
κάλυψε τα πάντα, το φώς της Αναστάσεως θα το υπερνικήσει, φέρνοντας την ελπίδα, αλλά και την χαρά της εισόδου του εκπεσόντος ανθρώπου στο χαμένο σπίτι του, στον Παράδεισο.
«Φθάσαντες πιστοί, τὸ σωτήριον Πάθος Χριστοῦ τοῦ Θεοῦ, τὴν ἄφατον αὐτοῦ μακροθυμίαν δοξάσωμεν». Για να βιώσουμε και εμείς το Θείο Πάθος πρέπει να νηπιάσουμε στην κακία. Να αγωνιστούμε κατά των παθών μας. Να μάθουμε να διακρίνουμε τον Κύριο απ’ όλους τους άλλους ψευδοθεούς και τα είδωλα της εποχής μας. Η ιλιγγιώδης εξέλιξη της τεχνολογίας, η τεχνητή νοημοσύνη, ο καταναλωτισμός και άλλες τόσες σειρήνες μάς απομακρύνουν καθημερνά από το ασφαλές λιμάνι, το οποίο δεν είναι άλλο από την αγκαλιά του Εσταυρωμένου και Αναστάντα Κυρίου μας.
Αδελφοί μου ευλογημένοι, μην αφήσετε τη φετινή Μεγάλη Εβδομάδα να φύγει χωρίς να αξιοποιήσετε τις πνευματικές δωρεές που αυτή πλούσια μάς προσφέρει. Σας προτρέπω και σας παρακαλώ, μη λείψετε από τις ανεπανάληπτες Ιερές Ακολουθίες τούτης της Εβδομάδας των Παθών. Βυθιστείτε στο μεγαλείο των ημερών και ξεκουραστείτε συμψάλλοντας τα τροπάρια και τους ύμνους της Εκκλησίας μας. Ζήστε το τελετουργικό των ημερών αυτών. Ανακαλύψτε την χαρά του πόνου του Χριστού, την αναγκαιότητα του θανάτου και την βεβαιότητα της Αναστάσεως.
Αμήν.
Α.Ν.Γ
