ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

Στην κατηγορία: Κηρύγματα

12 Ιανουαρίου 2025

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΑ ΦΩΤΑ

( Ματθ. δ’12-17 )

Στο σημερινό Ευαγγέλιο της Κυριακής μετά τα φώτα γίνεται λόγος για τη φυλάκιση του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, για την οικτρά πνευματική κατάσταση των ανθρώπων της Γαλιλαίας και για το πρώτο κήρυγμα του Σωτήρος Χριστού.

Λίγο χρόνο μετά τη βάπτιση του Χριστού, ο βαπτιστής του Κυρίου, ο Ιωάννης ο Πρόδρομος συλλαμβάνεται από τον βασιλέα Ηρώδη και ρίχνεται στη φυλακή. Έκανε κανένα κακό για να συλληφθεί; Όχι. Τι κακό να κάνει ο μέγιστος των Προφητών; Πιστός στην αποστολή του και αφοσιωμένος στον Θεό, έπραττε το καθήκον του. Καθήκον του ήταν να ελέγχει τον ασεβή και ένοχο βασιλιά για την παράνομη και σκανδαλώδη ζωή του. Και το αποτέλεσμα; Η σύλληψη του Προδρόμου, η φυλάκιση του και στο τέλος θάνατος μαρτυρικός.

Μήπως έπρεπε να αποφύγει τον έλεγχο, για να αποφύγει και την σφαγή; Αλλά αυτό ήταν το καθήκον του. Αυτό πρόσταζε στον Προφήτη η φωνή του Θεού. Ήταν θυσία βεβαίως. Και το καθήκον είναι θυσία, δεν εκπληρώνεται χωρίς θυσία. Και το απλούστερο καθήκον, η υπακοή στους γονείς, η βοήθεια των φτωχών, η ευσυνείδητη άσκηση του επαγγέλματος, η δικαιοσύνη στις συναλλαγές, και τόσα άλλα, απαιτούν κόπους, μόχθους, στερήσεις, θυσίες, Από τους κόπους αρχίζει το καθήκον και προχωρεί στις θυσίες. Από την αυστηρή ζωή άρχισε ο Πρόδρομος του Κυρίου και έφθασε στο μαρτυρικό τέλος. Καθήκον και θυσία είναι δύο πράγματα αχώριστα.

Όταν ο Κύριος άκουσε ότι ο Ιωάννης παραδόθηκε στην φυλακή, άφησε την Ναζαρέτ, όπου είχε ανατραφεί και μεγαλώσει και ήρθε στην Καπερναούμ, μία πόλη παραθαλάσσια, που βρίσκεται στην περιοχή των φυλών Ζαβουλών και Νεφθαλείμ. Τι ήταν οι άνθρωποι αυτοί; Κατά παράδοση και κατά θεωρία Ιουδαίοι, δηλαδή πιστοί στον αληθινό Θεό, άνθρωποι θεοσεβείς. Κατά την πράξη όμως και τον βίο; Ήταν ασεβείς και ειδωλολάτρες. Είχαν παρασυρθεί από το ρεύμα των ειδωλολατρών, που κατοικούσαν γύρω. Είχαν παραδοθεί στα πάθη της αμαρτίας και η αμαρτία τους είχε τυφλώσει, είχε ναρκώσει στην ψυχή τους κάθε ευγενές στοιχείο. Τους είχε θανατώσει ψυχικώς. Καμία σκέψη υψηλή. Ο Προφήτης προείδε και με πόνο περιέγραψε προφητικά την ηθική κατάσταση τους. Είπε, ότι είναι «λαός καθήμενος εν σκότει, ενχώρα και σκιά θανάτου». Εκεί είχαν φθάσει, να είναι νεκροί ηθικώς και ψυχικώς, βυθισμένοι στον πνευματικό θάνατο.

Αυτό θα πει αμαρτία, δηλαδή δεν είναι απλώς μια πράξη της στιγμής, ένα ψέμα, μια αδικία, μια αναίσχυντη πράξη ακολασίας, αλλά είναι δηλητήριο θανάτου, που νεκρώνει την ψυχή, κάποτε δε και το σώμα. Διαφθείρει τον άνθρωπο, τον παραλύει ψυχικώς, τον καθιστά ανίκανο για κάθε καλό και τίμιο έργο. Το χειρότερο, τον αποξενώνει από τον Θεό, ώστε να ζει σαν άθεος στον κόσμο. Από τέτοια αιτία είναι συνήθως άθεοι όσοι κάνουν τον άπιστο, από την διαφθορά και την αμαρτία. Υπάρχει τραγικότερο κατάντημα;

Ευθύς μόλις έφθασε ο Κύριος στα μέρη εκείνα, άρχισε το δημόσιο κήρυγμά του. Σε αυτούς στράφηκε, τους αμαρτωλούς, τους ηθικώς και ψυχικώς νεκρούς. Και τί τους κήρυξε; Την μετάνοια. Τους είπε, «μετανοείτε, ήγγικε γαρ η βασιλεία των ουρανών». Δηλαδή, αλλάξατε φρονήματα, αλλάξατε σκέψεις, αισθήματα, βίο και πράξεις. Παύσατε να ζείτε σαν άθεοι και άσωτοι την ζωή σας. Καθαρίσατε την ψυχή σας με τα δάκρυα της μετανοίας. Επιστρέψατε στον Θεό, για να εισέλθετε στην βασιλεία Του.

Η Εκκλησία του Χριστού – αυτή είναι η βασιλεία των ουρανών – είναι ολοκάθαρη, αγνή και άμωμος, πλυμένη με το αίμα του Χριστού, ένα ίδρυμα θείο με σκοπό να αγιάζει τους πιστούς. Πώς να συνδεθεί ο άνθρωπος με αυτήν και να γίνει Χριστιανός, αν δεν καθαριστεί από τις πράξεις της αμαρτίας; Ποιος παρουσιάζεται στον βασιλέα άπλυτος και μουτζουρωμένος; Αυτό δεν το κάνεις για έναν επίγειο άρχοντα και βασιλέα. Πώς θα το κάνεις στον Χριστό Βασιλέα και την αγία του Εκκλησία; Έπειτα, πώς θα οικοδομήσεις βίο χριστιανικό με θεμέλια αμαρτωλά;

Άνθρωπε, για να γίνεις χριστιανός, πρέπει να μετανοήσεις πρώτα. Για να σταθείς ως Χριστιανός, πρέπει να μετανοείς πάντοτε όταν συμβεί να αμαρτήσεις. Για να αποτελείς ζωντανό μέλος της βασιλείας του Θεού, πρέπει να έχεις βίο μετανοίας. Χριστιανός αμετανόητος δεν μπορεί να σταθεί. Η μετάνοια είναι το θεμέλιο και η αρχή, η μετάνοια και το τέρμα της πνευματικής ζωής και της αιωνίου σωτηρίας.